Wleń jest niewielkim, malowniczym miastem liczącym ok. 1800 mieszkańców, położonym na Dolnym Śląsku pomiędzy Jelenią Górą a Lwówkiem Śląskim. Zabudowania miejscowości są zgrupowane wokół centrum oraz w obrębie kilku małych osiedli na lewym brzegu Bobru – najdłuższego lewobrzeżnego dopływu Odry i drugiej pod względem długości rzeki Dolnego Śląska (271,6 km).

Ze względu na wyjątkowe walory krajobrazowe, przyrodnicze i kulturowe obszaru pomiędzy Jelenią Górą a Lwówkiem Śląskim, w 1989 roku utworzono Park Krajobrazowy Doliny Bobru o powierzchni 10 943 ha. Rozciągłość południkowa Parku wynosi ok. 40 km, równoleżnikowa nie przekracza 6 km. W okolicach Wlenia, położonych również w granicach Parku, Bóbr tworzy wąską, przełomową dolinę wciętą na ok. 65 m w pagórkowate tereny Pogórza Izerskiego i Kaczawskiego.

Pomiędzy Jelenią Górą a Nielestnem szerokość doliny rzadko przekracza 0,5 km - w okolicach Wlenia jej dno rozszerza się do ok. 0,7 km, co już w II połowie XI w. pozwoliło na wybudowanie tutaj osady (rys. 1). Bezpośrednio nad Wleniem, na zachodzie wznosi się Zamkowa Góra (374,4 m n.p.m.). Gród plemienia Bobrzan istniał na tym wzniesieniu prawdopodobnie już w X wieku (Garbaczewski, 1988). Średniowieczna, murowana warownia wybudowana na Zamkowej Górze w XII w., z polecenia śląskiego księcia Bolesława I Wysokiego, miała chronić zabudowania Wlenia i jest uznawana za jeden z najstarszych murowanych zamków piastowskich w Polsce. To właśnie dlatego jedna z pierwszych nazw Wlenia - Valan (...)

Zapraszamy do lektury najstarszej (geologicznej) historii Wlenia autorstwa Aleksandra Kowalskiego (dziękujemy za udostępnienie).

PDF PONIŻEJ